Cotton Seersucker Uniform
(1942 - 1945)
Od września 1942 roku w amerykańskich instalacjach medycznych poza Stanami Zjednoczonymi (np. we Francji, Belgii, Anglii, Maroku) zaczęto używać nowy wzór munduru roboczego dla pielęgniarek, wykonanego z materiału o nazwie seersucker. Jest to lekka tkanina tłoczona w paski lub kratkę. Dla pielęgniarek wojskowych wybrano tkaninę tłoczoną w cienkie, brązowo-białe paski. Nowy mundur przybrał formę kopertowej sukienki z wiązaniem w talii. Sukienka została wyposażona w krótkie rękawy, dwie fałszywe kieszonki na piersi oraz jedną większą kieszeń naszytą w lewej górnej części spódnicy, która regulaminowo sięgała za kolana.
Uniform, Cotton Seersucker, Nurse’s
Szpitalna sukienka kopertowa uszyta z materiału seersucker w brązowo-biały wzór w paski. Sukienki były wiązane w talii, aby wyeliminować użycie guzików i zatrzasków.
Na mundurze musiały znajdować się odpowiednie insygnia – kaduceusz z literką „N” po lewej stronie oraz stopień wojskowy po prawej stronie kołnierzyka. Do munduru noszony był czepek szpitalny, uszyty z tego samego materiału, beżowe pończochy ze szwem i brązowe lub białe buty typu oxford. Alternatywnie pielęgniarki mogły założyć również brązowe buty polowe, na które trzeba było wywinąć skarpety.
SPODNIE I KOSZULA:
W związku z tym, że pielęgniarki często musiały schylać się do pacjentów leżących na noszach, które nierzadko zastępowały łóżka w szpitalach polowych, a także wspinały się po drabinkach łóżek piętrowych na statkach lub w pociągach szpitalnych, dotychczas stosowana sukienka stała się niewygodna i mało praktyczna. W sierpniu 1943 roku kobiety otrzymały nową wersję munduru seersucker, składającą się ze spodni i koszuli.
Shirt, Cotton, Seersucker, Nurse’s
Koszula o dopasowanym kroju, uszyta z materiału typu seersucker, we wzór w brązowo-białe paski. Posiadała kołnierzyk, który można było nosić na dwa sposoby: zapięty pod szyję lub rozłożony z rozpiętym ostatnim guzikiem. Koszula miała długie rękawy i mankiety zapinane na guziki. Kieszenie na klatce piersiowej były naszyte i posiadały zapięcie na guziki. Koszula seersucker była noszona ze spodniami z tego samego materiału i zawsze musiała być włożona do środka.
Slacks, Cotton, Seersucker, Nurse’s
Spodnie w brązowo-białe paski uszyte z materiału typu seersucker. Spodnie posiadały w talii zakładki, zapięcie po lewej stronie oraz kieszeń po prawej, bezpośrednio w szwie. Spodnie posiadały szerokie zakładki na zakończeniach nogawek co pozwalało na odpowiednią regulację długości spodni do wzrostu osoby noszącej. Spodnie seersucker były noszone wyłącznie z koszulą z tego samego materiału.
Koszula z dwiema zapinanymi na guziki kieszeniami na piersi i długimi rękawami z zapinanymi na guziki mankietami mogła być noszona albo całkowicie zapięta pod szyję, albo z rozpiętym ostatnim guzikiem i rozłożonym kołnierzem.
Po lewej stronie kołnierza koszuli zawsze był przypinany kaduceusz korpusu pielęgniarskiego, a po prawej stopień wojskowy pielęgniarki. Koszula seersucker zawsze musiała być noszona włożona w spodnie.
Do tej kombinacji mundurowej również noszony był czepek szpitalny z materiału seersucker oraz brązowe lub białe skórzane buty typu oxford, alternatywnie damskie buty polowe.
Latem 1944 roku, mundur seersucker całkowicie zastąpił swojego poprzednika, biały bawełniany mundur szpitalny, nawet wśród pielęgniarek służących w Stanach Zjednoczonych. Początkowo zmiana ta nie wzbudziła entuzjazmu wśród kobiet, ponieważ uważały biały fartuch za symbol swojej profesji, który zyskiwały po wielu latach ciężkiej pracy i nauki. Zmiana ta nastąpiła jednak z czysto pragmatycznych powodów. Mundur seersucker był bardziej praktyczny, trwalszy, łatwiejszy do czyszczenia i pakowania. Do munduru seersucker, w przeciwieństwie do białego fartuszka, można było ponadto nosić te same dodatki, co do oliwkowego munduru wyjściowego (brązowe oxfordy oraz beżowe pończochy), co pozwalało na znaczne ograniczenie ilości i ciężaru bagażu. Ujednolicenie munduru roboczego dla wszystkich pielęgniarek służących w armii uprościło również wiele spraw logistycznych dla wojska.
NAKRYCIE GŁOWY:
Pielęgniarski czepek seersucker był noszony zarówno z sukienką, jak i ze spodniami i koszulą.
.png)
.png)
Cap, Seersucker, Nurse’s
Praktyczne nakrycie głowy (czepek) wykonane z materiału seersucker w brązowo-białe paski, noszone od grudnia 1942 r. do szpitalnego munduru seersucker.
BUTY:
Oficjalnie do użytku ze szpitalnym mundurem seersucker dopuszczono trzy rodzaje obuwia:
Shoes, Service, Women’s, Low
Wygodne brązowe skórzane półbuty typu oxford. Posiadały obcas o wysokości 3,8 cm wykończony gumą i skórzaną podeszwę.
Shoes, Nurse’s, White
Białe skórzane półbuty typu oxford. Posiadały obcas o wysokości 3,8 cm wykończony gumą i skórzaną podeszwę.
Shoes, Field, Women’s
Damskie brązowe, skórzane buty polowe za kostkę. Posiadały podeszwę w całości pokrytą gumą i obcas o wysokości 2,5 cm, również wykończony gumą.
POŃCZOCHY I SKARPETY:
Stockings, Rayon, Women’s
Profilowane pończochy ze sztucznego jedwabiu z manszetą o szerokości 11,4 cm i wzmocnioną częścią stopy (reprodukcja).
Stockings, Cotton, Beige, Women’s
Profilowane pończochy z bawełny merceryzowanej, z manszetą o szerokości 11,4 cm i wzmocnioną częścią stopy (reprodukcja).
Anklets, Wool, Women’s
Średniej grubości wełniane skarpety, które są elastyczne dzięki prążkowaniu. Palce i pięty są wzmocnione bawełną.
OKRYCIE WIERZCHNIE:
W chłodniejsze dni pielęgniarki mogły założyć na mundur szpitalny wełnianą pelerynę w kolorze oliwkowym lub beżowy kardigan z dekoltem w szpic i z ukrytymi kieszeniami po bokach. Peleryna noszona była z przypiętymi na kołnierzyku insygniami korpusu pielęgniarskiego oraz stopniem wojskowym. Na kardigan wywijany był kołnierz sukienki, tak aby było widać insygnia.
Cape, OD, Nurse’s
Wełniana oliwkowa peleryna z kołnierzem, zapinana pod szyją i służąca do ogrzania w chłodniejsze dni.
Sweater, Coat Style, Nurse’s, Heather
Średniej grubości wełniany, prążkowany sweter noszony w połączeniu z sukienką seersucker. Posiadał długie rękawy i dwie wpuszczone kieszenie z przodu po obu stronach.
(Egzemplarz na zdjęciu pochodzi z kolekcji Sophie Green)
Peleryna noszona była z przypiętymi na kołnierzyku insygniami korpusu pielęgniarskiego oraz stopniem wojskowym. Na kardigan wywijany był kołnierz sukienki, tak aby było widać insygnia.
Podczas gorszej pogody pielęgniarki mogły również założyć na mundur damski płaszcz oficerski lub kurtkę polową. Na oryginalnych zdjęciach widać, np. damskie kurtki M-43 lub męskie kurtki M-41 noszone w połączeniu z mundurem szpitalnym seersucker.
Overcoat, Field, Women’s, Officer’s
Dwurzędowy trencz z wiatroodpornej i wodoszczelnej bawełnianej popeliny. Posiada przypinany na guziki kaptur do użytku w burzową pogodę, rozkładany kołnierz i dwie kieszenie na guziki. Oficerska wersja płaszcza ma dodatkowe naramienniki do przypięcia stopnia wojskowego.
Jacket, Field, M-1943, Women’s
Damska kurtka polowa M-1943 wykonana jest z wiatroodpornej satyny bawełnianej. Posiada dwie fałszywe kieszenie na piersi z patkami i dwie funkcjonalne kieszenie na biodrach. W pasie, po wewnętrznej stronie, kurtka wyposażona jest w sznurek umożliwiający regulację rozmiaru.
